Wat als….
‘Today, let’s consider this centering thought.’ Deepak Chopra
Vanmorgen zat ik lekker aan het water, na mijn dagelijkse ochtendduik in de magische Hollandsche wateren, met Deepak in mijn oortjes. Heerlijke start van de dag en elke keer sluit hij af met deze zin.
In tegenstelling tot zijn gedachte van vandaag, nestelde zich hardnekkig één van mijzelf in mijn hoofd: wat als…
“Wat als mijn tante wieltjes had, dan was ze een treintje…”. Dat is steevast mijn antwoord op het grote ‘wat als’. Mijzelf uitlachend, wuifde ik deze centering thought weg. Maar de woorden bleven hangen: maar wat als?
Wat als de afgelopen maanden niet zo alles verstorend waren geweest? We weten allemaal waardoor, dus dat hoef ik niet meer uit te spellen (ik vermijd het C woord inmiddels zoveel mogelijk).
Wat als mijn vele plannen voor dit jaar gewoon door waren gegaan? Dan was ik na het fantastische Costa Rica, heerlijk Bristol ingerold, had ik geknuffeld in Nederland, gezeild in Turkije, gefeest in Spanje, deelgenomen aan een zeilwedstrijd in Griekenland en als toetje naar Zuid Afrika in het najaar. Ik zou dit jaar namelijk heel veel gaan reizen, heel veel. Dat was het plan. Het plan maar niet het doel. Het doel was zoals elk jaar: mijn online business verder vormgeven en vooral genieten van mijn bevochten vrijheid.
Helaas, de realiteit was anders.
Ik kwam ziek en geschokt terug uit Costa Rica om mijn intrek te nemen in deze gouden, Nederlandse, kooi. Huisje, boompje, beestje (als je mollen meerekent). Alles wat ik niet wilde. Ik was in shock, letterlijk. Alles was anders. Weg plannen, weg doelen en weg ik.
Ik lag in bed, dekens over mijn kop. Dagenlang. Tot die ene ochtend. Het besef overspoelde mij totaal. “Sukkel!!!”, ik had wél een keuze: ging ik de hoofdgast zijn op mijn eigen ‘pitty party’ of zou ik meebewegen met deze bizarre realiteit?
Hóé wilde ik omgaan met deze nieuwe, onbekende wereld? In bed vol zelfmedelijden of? Ja, of wat? Geen idee, maar dozen vol tissues weg huilen was zeker geen optie. Time to practise what I preach!
Hoppa, schop onder je kont en gaan: mijn boosheid werd de nieuwe energiebron voor actie. Hallo ik, hallo doelen en hallo plannen. Ja, ik koos ervoor om mee te bewegen.
Want wat áls de afgelopen maanden niet zo alles verstorend waren geweest?
Dan had ik Manon niet ontdekt, hadden wij niet samen een prachtig belangeloos project opgezet. Waren wij geen samenwerkende business partners geworden. Had ik niet de rust gevonden om eindelijk mijn online training te schrijven. Had ik niet zoveel aandacht gehad voor mijn kids, moedertje, familie en vrienden. Had ik niet ontdekt hoe fijn ik Nederland ook kan vinden en had ik niet zoveel tijd met mijzelf gehad. Tijd om te focussen, op te laden en te voelen wat ik met mijn business wilde.
Dus wat als? Plannen kunnen veranderen. Je kan niet altijd beïnvloeden wat er gebeurt, maar wel hoe je er mee om wil gaan.
Pak die regie [terug] over jouw eigen leven.